Rieka's Story

ในทุก ๆ หนึ่งพันปี ฝนดาวตกจะอาบย้อมไปทั่วทั้งผืนนภา และเต็มไปด้วยแสงดาราพร่างพรายที่ไม่ว่าใครก็ไม่อาจละสายตาได้ แต่ในครานี้กลับมีบางสิ่งที่มากกว่านั้นร่วงหล่นลงมา “เด็กสาวปริศนา” เธอนั้นหูและหางที่เหมือนหมาป่า แต่ทั่วเรือนผมกลับเต็มไปด้วยแสงดาวที่ทอประกายเฉกเช่นเดียวกับหูและหางของเธอ ไม่มีใครรู้ว่าเธอเป็นใคร มาจากไหน และแม้แต่ตัวเธอเองก็ไม่รู้ว่าพ่อแม่คือใคร สิ่งเดียวที่รู้คือเธอนั้นมาจากท้องฟ้าที่แสนห่างไกล และไม่อาจย้อนหวนคืน เด็กสาวรู้สึกโดดเดี่ยวอยู่ท่ามกลางทุ่งหญ้าที่กว้างใหญ่ไพศาลพลางร่ำไห้ถึงพ่อแม่ที่แม้แต่ตนก็ไม่อาจจำได้
          แต่โชคชะตาก็ไม่ได้โหดร้ายนัก คู่รักคู่หนึ่งบังเอิญได้ยินเสียงของเธอเข้าระหว่างที่กำลังเดินชมดวงดาว เมื่อพวกเขาเห็นก็ต่างสงสารเธอจับใจ พลางคิดว่าพระเจ้าช่างโหดร้ายนัก ใยจึงทอดทิ้งเด็กที่แสนวิเศษนี้ได้ลงคอ ถึงกระนั้นพวกเขาก็คิดว่ามันอาจเป็นการประทานพรแก่พวกตนที่ไม่อาจมีลูกได้ก็ได้ ทั้งสองจึงตัดสินรับเธอมาเลี้ยงดูอย่างดี และได้มอบชื่อให้แก่เธอว่า “Astella Rieka” โดยคำว่า Astella มาจากคำว่า Estella ที่หมายถึง ดวงดาว และ Rieka หรือ เรียก้า มาจากภาษาเยอรมันที่มีความหมายว่า หญิงสาวผู้มีพลังแห่งหมาป่า

วันเวลาผ่านไป แม้จะได้รับความรักและความอบอุ่น แต่สัญชาตญาณและความคิดถึงที่มีต่อพ่อแม่ที่แท้จริงของเธอก็ไม่ได้ลดน้อยลงเลย เธอมักจะหอนทุกครั้งที่คิดถึง และได้แต่คาดหวังว่าพวกท่านจะรับรู้ถึงการมีตัวตนของเธอ
         แต่เมื่อมีหนึ่งก็ย่อมมีสองตามมา หมาในระแวกบ้านเดียวกันก็เริ่มหอนตาม ๆ กัน นานวันเข้าก็เริ่มสร้างความรำคาญใจแก่ระแวกบ้านจนเพื่อนบ้านเริ่มทนไม่ไหว พ่อและแม่ของริเอกะจึงตัดสินใจสั่งห้ามไม่ให้เธอหอนอีก แม้จะรู้สึกเศร้าใจ แต่แม่ของเธอก็ได้สอนวิธีระบายความรู้สึกนั้นออกมาเป็นสิ่งอื่นแทน นั่นก็คือ การร้องเพลง ยิ่งเธอร้องมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งหลงใหลไปกับเสียงดนตรีมากขึ้นเท่านั้น เธอเริ่มที่จะรักในการร้องเพลง และใฝ่ฝันว่าสักวันหนึ่งจะได้ขึ้นไปบนเวทีและขับขานบทเพลงให้ทุกคนฟัง แต่ความฝันนั้นก็ไม่อาจเป็นจริง...
         นับวันความโศกเศร้าที่มีก็็ยิ่งเพิ่มพูน ราวกับคลื่นทมิฬที่ถาโถมเข้าใส่ จนกระทั่งเมื่อเธอเรียนจบ หัวใจของเธอก็ถูกกัดกินจนสิ้น และแปรเปลี่ยนเธอให้กลายเป็นฮิคิโคโมริ

ตลอดเวลา 1 ปี เธอได้สูญเสียไปกับการเล่นเกมและดูการ์ตูน เรียกได้ว่ามากเสียจนกลายเป็นความหลงใหลและเป็นชีวิตจิตใจของเธอเเทน และไม่อาจออกห่างจากมันได้อีก ยิ่งเธอเล่นเกมหรือดูการ์ตูนมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งมีความสุขมากเท่านั้น เกมและการ์ตูนนั้นคอยช่วยเยียวยาเธอในทุกเวลา ไม่ว่าจะทั้งคำพูด วลี หรือเรื่องราวอันน่าประทับใจ สิ่งต่าง ๆ พวกนั้น ต่างก็คอยช่วยปลอบประโลมและโอบกอดเธอเอาไว้ในยามที่โศกเศร้าอยู่เสมอ แต่เพราะอย่างนั้น เธอจึงไม่สามารถหลุดพ้นจากการเป็นฮิคิโคโมริได้ เพราะทุกครั้งที่เธอก้าวออกมา ความเศร้าที่มีก็จะดึงเธอกลับลงไปทุกครั้ง ‘ไม่มีสักทางเลยหรอที่จะหลุดออกจากวงจรแห่งความโศกเศร้านี้ได้?’
          ในขณะที่เธอคิดแบบนั้นเอง เธอก็ได้ค้นพบกับสิ่งที่เรียกว่า Vtuber แสงประกายที่สาดส่องมาจากพวกเธอ และความสดใสร่าเริงที่เธอได้เห็นนั้น ทำให้เธอเริ่มรู้สึกถึงบางอย่าง 'ถ้าเรากลายเป็น Vtuber คุณพ่อกับคุณแม่จะมองเห็นเรามากขึ้นมั้ยนะ?’ แม้จะดูไร้ซึ่งความหวัง แต่นี่ก็อาจจะเป็นหนึ่งในหนทางที่จะทำให้เธอได้พบกับพ่อแม่ที่แท้จริงก็เป็นได้ หากเธอพยายามมากขึ้นจนมีชื่อเสียง สักวันหนึ่งเสียงเพลงของเธอก็คงจะส่งไปถึง และเมื่อคิดได้ดังนั้นแล้ว การตัดสินใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเธอก็มาถึง กับการก้าวเข้าสู่วงการ Vtuber อย่างเต็มตัว...

Rieka's New Story

หลังจากผ่านไป 1 ปีที่ริเอกะได้กลายมาเป็นวีทูปเบอร์ เธอก็ได้รับความรัก ความอบอุ่น และความสุขมากมายจากแฟนคลับและทุกๆคน เธอรู้สึกภูมิใจ และมั่นใจในตัวเอง มากพอที่เธอจะรวบรวมความกล้ากลับไปยังสถานที่แห่งนั้น... "สถานที่ๆเธอร่วงหล่นลงมายังบนโลก” ทุกก้าวย่างที่เธอเดินไปยังที่แห่งนั้น ล้วนเต็มไปด้วยความรู้สึกหวาดกลัว เธอกลัวความรู้สึกแรกที่เธอได้รับมา เมื่อตอนที่เธอตกลงมาบนโลกมนุษย์ ทำให้ตลอดช่วงชีวิตของเธอ เธอไม่เคยกล้าแม้แต่จะกลับไป แต่ในครั้งนี้ เธอได้ตัดสินใจที่กลับไปยังที่แห่งนั้น เพื่อตามหาเบาะแสบางอย่างเกี่ยวกับตัวเธอเอง...

ทันใดนั้น! เธอก็ได้ค้นพบบางอย่าง แม้ภายนอกจะดูเป็นหินที่หยาบกร้าน แต่ก็คอยส่องแสงประกายอยู่จาง ๆ เมื่อเธอจ้องมองไปที่หินก้อนนั้น เธอกลับรู้สึกถึงบางสิ่งที่คุ้นเคย ทั้งความคิดถึง และบางอย่างที่ดึงดูดเธอให้ยื่นมือคว้าไปหามัน และทันทีที่เธอเก็บหินก้อนนั้นขึ้นมา เศษหินก็ส่องแสงเปล่งประกาย และภาพบางอย่างก็ได้ผุดขึ้นมาในหัวของเธอ

“ตั้งแต่อดีตกาล.. มีหมาป่าสองตนที่คอยไล่ตาม ดวงอาทิตย์ และ ดวงจันทร์ นามว่า “สกอลล์ (Skoll)” และ “ฮาตี้ (Hati)” หน้าที่อันยาวนานและความใกล้ชิดที่มีต่อกันของทั้งสองตนนั้น ได้ก่อให้เกิดเป็นความสัมพันธ์และความรักขึ้นมา จนกระทั่งทั้งคู่ได้ให้กำเนิดเด็กสาวผู้หนึ่ง “เด็กสาวผู้ได้รับความรักจากดวงดาว” เรือนผมของเธอสีน้ำเงินดำที่ราวกับห้วงอวกาศ และทอประกายดั่งดาวทั้งมวลได้ถูกนำมาประดับไว้บนเรือนผมของเธอ เมื่อยามโกรธา... เรือนผมสีทองจะแปรเปลี่ยนและร้อนแรงดั่งดวงอาทิตย์ แต่เมื่อยามโศกา... หยาดน้ำตาจะไหลรินลงมาผ่านดวงตาที่ราวกับดวงจันทร์”

ความทรงจำบางอย่างได้ย้อนคืนกลับมา แต่ก็ไม่ใช่เสียทั้งหมด… เธอได้ค้นพบว่าเธอเป็นใคร เธอมาจากไหน และพ่อแม่ของเธอคือใคร เธอได้รับรู้ ว่าตัวตนของเธอนั้นยิ่งใหญ่ แต่หนทางที่จะกลับไปนั้นช่างดูไกลแสนไกล เบาะแสในการกลับไปของเธอมีเพียงอย่างเดียว นั่นก็คือ “เศษหินดาวตก” มันดูราวกับเศษชิ้นส่วนของบางสิ่งบางอย่าง และดูเหมือนว่าจะไม่ได้มีเพียงแค่ชิ้นเดียวอย่างแน่นอน เมื่อเธอคิดได้เช่นนั้น เธอจึงตัดสินใจขึ้นมา “ฉันต้องการจะหาคำตอบให้ได้ ว่าเศษหินดาวตกนี้คืออะไรกันแน่” เธอเริ่มรู้สึกมีความหวังมากขึ้น และรู้สึกได้ว่า ต้องมีสักวันที่เธอจะได้กลับไปยังที่แห่งนั้น กลับไปยัง… ที่ๆเธอจากมา…